Την Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου, βρεθήκαμε στο 1ο δημοτικό σχολείο Ανατολής, για να συνομιλήσουμε με ορισμένους από τους μαθητές του, οι οποίοι πάντα σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς μας υποδέχτηκαν θερμά.
Από την πρώτη στιγμή μας εξέπληξαν ευχάριστα όχι μόνο η έντονη ευαισθητοποίηση των παιδιών και το ζωηρότατο ενδιαφέρον τους για όσα αρχίσαμε να τους λέμε, μα και η ταχύτητα με την οποία βάλθηκαν να μας κατακλύζουν με άπειρες ερωτήσεις για κάθε λογής ζήτημα. Η προσοχή τους στρεφόταν ταυτοχρόνως από τον τρόπο άθλησης των ατόμων με οπτική αναπηρία, μέχρι την κάλυψη των καθημερινών τους αναγκών στην διαβίωση κι αυτοεξυπηρέτηση. Κι αυτό το πηγαίο ενδιαφέρον ήταν που μας ώθησε να αλλάξουμε τον τρόπο διεξαγωγής της παρουσίασης, δίνοντας ακόμη μεγαλύτερη έμφαση στο διάλογο, στη συμμετοχή μα και στη διάδραση μαζί τους. Δεν αρκέστηκαν απλά να παρατηρούν και να αφομοιώνουν, μα άρχισαν να προτείνουν με εύστοχο τρόπο ιδέες για αντιμετωπιστεί αποτελεσματικότερα το κάθε τι που ανέκυπτε.
Με χαρά διαπιστώσαμε πως δεν ήταν λίγα αυτά που θα μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε. Όταν η συζήτηση στράφηκε στη γραφή Braille οι ερωτήσεις πολλαπλασιάστηκαν, κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα να ξεχαστεί σχεδόν η έννοια του χρόνου, τον οποίο πασχίσαμε βεβαίως να εκμεταλλευτούμε στο μέγιστο βαθμό προς όφελος κι ευχαρίστηση όλων, μικρών και μεγάλων. Αφήσαμε το σχολείο με τις καλύτερες εντυπώσεις, έχοντας αποκομίσει άλλη μια πολύ όμορφη και μοναδική εμπειρία, από αυτές που μόνο τα παιδιά μπορούν να χαρίσουν.